Prehospitaal CO2-niveaus voorspellen traumasterfte en transfusiebehoeften
November 5, 2025
Terwijl veldartsen al lange tijd vertrouwen op ervaring en intuïtie om slachtoffers te beoordelen, vereist de moderne spoedeisende geneeskunde steeds vaker precieze metingen om kritieke beslissingen te sturen. In de traumazorg is snelle prehospitale evaluatie van het grootste belang. Traditionele vitale functies zoals bloeddruk en shockindex (SI) worden nog steeds veel gebruikt, maar hun voorspellende beperkingen hebben de interesse gewekt in nauwkeurigere biomarkers. Een nieuwe prospectieve, observationele, multicenter studie toont aan dat prehospitaal end-tidal koolstofdioxide (ETCO 2 ) monitoring—met name via nasale canule continue (NCC) meting—opmerkelijke superioriteit vertoont bij het voorspellen van sterfte en de behoefte aan massale transfusie bij traumapatiënten.
Dit onderzoek had tot doel de prognostische waarde van ETCO 2 te evalueren in de prehospitale traumazorg. Eerdere studies suggereerden het potentieel van ETCO 2 voor het identificeren van hemorragische shock en sterfte in het ziekenhuis, maar er was weinig bewijs met betrekking tot de prehospitale toepassing ervan via verschillende monitoringmethoden (NCC versus geïntubeerde ventilatie). Uitgevoerd in twee Level I traumacentra in Denver, Colorado, had deze studie tot doel ETCO 2 vast te stellen als een betrouwbare voorspeller en tegelijkertijd de prestaties ervan te vergelijken met conventionele vitale functies.
Van februari 2021 tot en met juni 2022 analyseerden onderzoekers 550 traumapatiënten die door Denver Health EMS werden vervoerd met ten minste één prehospitale ETCO 2 meting. Patiënten ondergingen het volgende:
- Nasal Cannula Continuous Monitoring (NCC): Een niet-invasieve methode die real-time CO 2 metingen levert via gespecialiseerde neuscanules, ideaal voor niet-geïntubeerde patiënten.
- Intubated Ventilation Monitoring (ILVC): Standaard CO 2 detectie via beademingscircuits voor mechanisch beademde patiënten.
De gegevensverzameling omvatte demografische gegevens, letselpatronen, fysiologische markers (ETCO 2 , systolische druk, shockindex) en klinische uitkomsten (sterfte, transfusiebehoeften). Statistische analyses gebruikten multivariabele logistische regressie om te corrigeren voor verstorende factoren.
De cohort toonde een sterftecijfer van 10,4% en een massaal transfusiepercentage van 6,6%. Er kwamen kritieke inzichten naar voren:
- Voorspelling van sterfte: Lagere prehospitale ETCO 2 waarden correleerden sterk met een hoger sterfterisico. ETCO 2 bleef een onafhankelijke voorspeller, zelfs na correctie voor leeftijd, ernst van het letsel en fysiologische parameters.
- Transfusiebehoeften: Verlaagde ETCO 2 niveaus identificeerden effectief patiënten die massale transfusies nodig hadden, waardoor eerdere interventie mogelijk werd.
- Superieure voorspellende kracht: ETCO 2 presteerde beter dan traditionele metingen zoals systolische druk en shockindex in beide uitkomstvoorspellingen.
De fysiologische basis van ETCO 2 —die ventilatie, perfusie en metabole status weerspiegelt—verklaart de voorspellende kracht ervan. Bij hemorragische shock daalt ETCO 2 als gevolg van compensatoire hyperventilatie en verminderde weefsel CO 2 productie door hypoperfusie. Dit maakt het een vroegtijdig waarschuwingssysteem voor circulatoire collaps.
De studie pleit voor bredere prehospitale ETCO 2 adoptie om:
- De triage-nauwkeurigheid voor patiënten met een hoog risico te verbeteren
- De tijdige mobilisatie van bloedproducten te vergemakkelijken
- De herkenning van shock tijdens transport te verbeteren
Hoewel het multicenter design de validiteit versterkt, zijn de bevindingen mogelijk niet van toepassing op alle traumazorgomgevingen. Niet-geregistreerde prehospitale interventies (bijv. vochtresuscitatie) kunnen de ETCO 2 metingen beïnvloeden. Toekomstig onderzoek moet ETCO 2 -geleide resuscitatieprotocollen en subtype-specifieke toepassingen onderzoeken.
Dit onderzoek vestigt prehospitaal ETCO 2 monitoring—ofwel via NCC of ILVC—als een transformatieve tool voor traumazorg, die clinici een nauwkeuriger kompas biedt bij levensbedreigende beslissingen.